نامه به اکبر گنجی

جناب اکبر گنجي،
با سلام، خوشحالم که حال مزاجيتان خوب است و می‌توانيد اينقدر حرف بزنيد. متاسفانه بنده زياد اهل حرف زدن نيستم و به همين خاطر مايلم در چند جمله کوتاه نظرم را با شما مطرح کنم و اميدوارم حاليتان کنم که منظورم چيست.

۱- بنده برای سختيهايی که شما تا کنون از دست رژيم خود پرورده‌تان کشيده‌ايد ارزش قائلم.
۲- بنده به هر کس اين حق را می‌دهم که خود را تغيير دهد.
۳- از روشنفکرانی که مانند سياست مداران سخن می‌گويند و همچنین از کسانی که ضد و نقیض می‌گویند متنفرم.
۴- "مصلحت اندیشی" از نظر من صرفن دروغ و ريای موقت و مردود است.
۵- همچنان که قبلن نوشته‌ام من به نماز گزاران اعتماد ندارم. شما بايد بسيار جان بکنيد و بدوید تا ما دوباره شما را در خود بپذيريم.
۶- شما اگر اين اشخاص را دمکرات و سمبل دمکراسی می‌دانيد، از همين اول عدم صلاحيت خود را اثبات کرده‌ايد.


بنا بر دلائل فوق پشتيبانی من از شما در حال حاضر موقت و مشروط است. موظب باشيد بقول آمريکائی‌ها (Credit) اعتبار خود را خراب نکنید.

برایتان سلامت و گامهای مستحکم در جهت خواسته‌های مردم آرزومندم.

با احترام رک‌گو