فروتنی بی​مصرف

خوابگرد در پست جديد خود نوشته: "بدبختانه، هنوز به‌طرز احمقانه‌ای، زنده‌ام!"
بايد اعتراف کنم اين فروتنی توسری خور، روشنفکرانه، موجود در فرهنگ ما، حالم را به هم می​زند.

انگشت خير و انگشت شر

خر آمريکا بد جوری در گل عراق گير کرده​است. نه راه پس دارد و نه راه پيش. ياد آن داستانی افتادم که بچه​گی خوانده​ايم. پسرکی از کنار سدی می گذشت. متوجه شد که سد سوراخ شده و آب از سوراخ جاری​ست. انگشتش را در سوراخ سد کرد که سوراخ گشاد نشود. بعد از مدتی تمام هيکلش از سردی آب يخ کرد اما قادر نبود که انگشتش را از سوراخ بيرون بياورد چون ميدانست که سد می​شکند و سیل همه چیز را باخود می​برد. تفاوت فقط این​​ است که آن انگشت خیر بود و این انگشت شر. بیچاره مردم عراق.